Αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσετε να παρακολουθήσετε τα κατορθώματα της γνωστής συντροφιάς στην εποχή της Φίνος Φιλμς κατά το δεύτερο εξάμηνο της σχολικής περιόδου είναι να έχετε ήδη διαβάσει αυτά του πρώτου http://papadimitriou-giannis.blogspot.com/2020/09/blog-post.html. Επί τροχάδην σας υπενθυμίζω ότι στη φανταστική μας ιστορία πρωταγωνιστεί μια παρέα τεντυμπόηδων, που εκείνα τα χρόνια φοιτούσαν στην τελευταία τάξη του σχολείου αλλά τα βράδια επιδίδονταν σε διαρρήξεις, κλοπές και κάθε είδους χαμηλής κλίμακας παραβατικότητα.
Για το δεύτερο εξάμηνο ο αρχηγός τους «Cool» Μητρολάκ σχεδίασε και επέβαλε ριζικές ποσοτικές και ποιοτικές αλλαγές στη δράση του συνωμοτικού πυρήνα. Η πρώτη απ’ αυτές ήταν η διεύρυνση και το άνοιγμα σε συμμαθήτριες. Δύο κυρίως ήταν οι ωφελημένες από αυτό :
- Η Μένδοουν, που είχε καλή ψυχή αλλά ήταν η κακομοίρα εύπιστη, με αποτέλεσμα να πέφτει συχνά θύμα εξαπάτησης. Όπως είχε πάθει και με τον αδίστακτο οικογενειακό της φίλο Λιγδάνεβιτς, στον οποίο εμπιστεύθηκε τα λεφτά της για να της αγοράσει ένα ακριβό σκυλάκι ράτσας αλλά αυτός τα έφαγε όλα στα μπουρδέλα. Για να παρηγορηθεί η Μένδοουν έκανε μεγάλους απογευματινούς περιπάτους, στη διάρκεια των οποίων το βλέμμα της μάγευαν οι μπετονιέρες στις ανεγειρόμενες οικοδομές.
- Η Κέραμεχ ήταν η δεύτερη. Μια κοπέλα αλέγκρα και δυναμική, που έκανε συχνά σαμποτάζ στις βρύσες και τις τουαλέτες του σχολείου προκειμένου να βρίσκει μεροκάματα ο ξάδερφός της ο υδραυλικός. Όλη η τάξη απορούσε, πώς κατάφερνε να συνδυάζει αυτή τη δραστηριότητα με τη διανομή παραθρησκευτικών περιοδικών από το κατηχητικό.
Το κακό και με τις δύο κοπέλες ήταν ότι δεν ήταν και τόσο ωραίες και δεν προκαλούσαν ερωτική έλξη στα αρσενικά της παρέας. Το κενό ανέλαβε να καλύψει ένας άλλος συμμαθητής ο Φουρθιάτι, που είχε πολλές επαφές με γυναικοπαρέες και διοργάνωνε γκλαμουράτα πάρτι, όπου τους προσκαλούσε. Δεν έγινε ποτέ μέλος της συντροφιάς αλλά διατηρούσε μαζί της μια άτυπη συμφωνία κυρίων. Κάποτε μάλιστα, που ο Αμβρούτσιος κρατούσε το απουσιολόγιο της τάξης και κατέγραψε τις κοπάνες του Φουρθιάτι, ο τελευταίος εξοργίστηκε, έκανε παράπονα στους τεντυμπόηδες και ο Αμβρούτσιος καρατομήθηκε οριστικά από την παρέα.
Ούτως ή άλλως υπήρξαν και άλλες ανακατανομές των ρόλων και μεταβολές στον εσωτερικό συσχετισμό των δυνάμεων :
- Πρώτα-πρώτα η ταπείνωση του Τσιόντρ. Αφού πρώτα ο Cool τον ξεζούμισε και τον έβαλε να γράψει τις σχολικές εργασίες όλων, στη συνέχεια εξασφάλισε να αγοράζει τα θέματα των εξετάσεων κατευθείαν από τους καθηγητές και πλέον δεν τον είχαν ανάγκη. Τον έδιωξαν λοιπόν και αυτόν και ο χαιρέκακος Κακαδωνίξ, μη παραλείποντας και την απαραίτητη δόση κολακείας στον αρχηγό, απεφάνθη ότι ο ρόλος του Τσιόντρ είναι να τους φοβίζει με τις προειδοποιήσεις του αλλά ο δικός τους ρόλος είναι να κάνουν καλή ζωή με τα κλοπιμαία.
- Και ο Ευκίλιε όμως ήταν φανερό πως είχε εξαντλήσει την υπομονή και την καλή θέληση του αρχηγού. Δεν τον καλούσαν πια στις εξορμήσεις, τον έστηναν στα ραντεβού και του έδειχναν με κάθε δυνατό τρόπο ότι έχει υποβιβαστεί στο βοηθητικό προσωπικό και τον ανέχονται μόνο λόγω του παρελθόντος του. Αποκλεισμένος και μόνος, άρχισε να εξασκεί τις ικανότητές του στη μπασκέτα του σχολείου.
- Από την άλλη πλευρά, προστέθηκαν νέα μέλη στη συμμορία. Π.χ. ο Μπόρις, ένα παιδί από λαϊκή οικογένεια ξυλοκόπων των προαστείων, με πλούσιο ιστορικό στην παράνομη υλοτομία, που ήξερε να χειρίζεται άριστα το τσεκούρι. Η ένας σκοτεινός τύπος, που ήρθε με μεταγραφή από άλλο σχολείο και κανείς δεν τον αποκαλούσε με το πραγματικό του όνομα. Όλοι του απευθύνονταν με το παρατσούκλι «Χρυσοχόος», επειδή χρησιμοποιούσε συνεχώς το απόφθεγμα «η σιωπή είναι χρυσός», προκειμένου να καλύπτει τους τσαμπουκάδες μιας ομάδας βίαιων εξωσχολικών, που είχε υπό τις διαταγές του. Αυτοί όμως του φέρονταν με σεβασμό και τον αποκαλούσαν με τον τιμητικό τίτλο Φον. Ο αρχηγός εκτίμησε τα οργανωτικά του προσόντα και αποφάσισε να του αναθέσει καθήκοντα στον τομέα της ασφάλειας. Θέλοντας και μη, οι υπόλοιποι συμμορφώθηκαν.
Καθώς πλησίαζε το τέλος της σχολικής χρονιάς, ο Μητρολάκ, επιστρέφοντας από μια ανέμελη τριήμερη κρουαζιέρα στην Ικαρία, συνέλαβε μια μεγαλοφυή ιδέα. Να ληστέψουν και το κυλικείο του σχολείου ! Άρχισαν λοιπόν να παρακολουθούν συστηματικά τις κινήσεις του επιστάτη ενώ μάλιστα ο Πετσόκωφ προθυμοποιήθηκε να του κουβαλάει με τη φλορέτα δωρεάν τα κουλούρια και τα σάμαλι.
Το σχέδιο ήταν πραγματικά πανούργο. Όχι μόνο να ληστέψουν το ταμείο του κυλικείου αλλά και να ρίξουν την ενοχή σε άλλους. Σε μια αντίπαλη παρέα μαθητών από άλλη τάξη υπό τον Τσιπρέ ! Ο αρχηγός απείλησε και εκβίασε έναν από κείνους, τον Καλογρίτσκι, ώστε να παρουσιαστεί την επόμενη μέρα στη διευθύντρια του σχολείου, την οποία μεταξύ τους αποκαλούσαν ειρωνικά «αστεφάνωτη», και να ομολογήσει τη δήθεν ενοχή της αντίπαλης ομάδας.
Το κρίσιμο βράδι, υπό την άγρυπνη κάλυψη των τσιλιαδόρων εξωσχολικών του Φον Χρυσοχόου, ο Μπόρις έσπασε με το τσεκούρι την κλειδαριά του κυλικείου, ο Χάρνταλ όρμησε και άρπαξε το κομπόδεμα και το έφεραν με καμάρι στο μπαρ «Μαζί-μου», το γνωστό στέκι του Μητρολάκ. Η παρέα γλέντησε την επιτυχία με πολλές σειρές ποτά, οι μισές κερασμένες από κάποιον γιαπωνέζο συνομιλητή του αρχηγού ονόματι Τενεκένα. Η Μένδοουν δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να γράψει με σπρέϊ σ’ ένα γειτονικό τοίχο το όνομα του αρχηγού, και το δικό της, εις ανάμνησιν της σπουδαίας βραδιάς,.
Έλα όμως που αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη ! Κάτι φαίνεται να πήρε το αυτί του χολωμένου Αμβρούτσιου, ο οποίος άρχισε να σκέφτεται την εκδίκηση και να βρίσκει δελεαστική την ιδέα να σπάσει την ομερτά και να αποκαλύψει το σχέδιο σε εξωσχολικούς συνεργάτες της ομάδας Τσιπρέ.
Και ενώ βρισκόμαστε στην κορύφωση του σασπένς, το δεύτερο επεισόδιο της ιστορίας μας τελειώνει. Το φθινόπωρο μπορεί να είμαι έτοιμος να σας περιγράψω τη συνέχεια αλλά και τις περιπέτειες της παρέας μετά από την αποφοίτησή της. Εκτός αν με προλάβουν και μένα οι εκλογές !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου