Είναι σίγουρο ότι οι Ισπανικές Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές θα συζητηθούν πολύ σε όλη την Ευρώπη. Και για την ελπιδοφόρα αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και για την αποτυχία, σε μεγάλο βαθμό, του συστήματος να προωθήσει έγκαιρα την ισπανική εκδοχή του «Ποταμιού» αλλά ακόμη και για την περίπλοκη σχέση αριστεράς και αυτονομισμού, που, όπως και στη Σκωτία, δείχνει να παράγει πολιτικά αποτελέσματα (κατά την άποψη του υπογράφοντος η άνεση των Podemos να αναγνωρίσουν ότι το μέλλον της Καταλωνίας είναι πάνω απ’ όλα υπόθεση των ίδιων των Καταλανών πολιτών ευνοεί αυτή τη συνάντηση, σε αντίθεση με τις δυσκολίες της «εθνικής» αφήγησης της Ενωμένης Αριστεράς, η οποία ούτως ή άλλως απέτυχε σ’ αυτές τις εκλογές).
Η σύντομη ωστόσο παρέμβασή μου αφορά ένα δευτερεύον για τους περισσότερους ζήτημα, τη σχέση Αριστεράς και αισθητικής. Ας προσέξουμε λίγο την προεκλογική αφίσα της αριστερής νέας Δημάρχου της Μαδρίτης Μανουέλα Καρμένα: Λιτή και υπαινικτική, χρησιμοποιεί κόμικ αντί για τη φωτογραφία της υποψήφιας Δημάρχου, τη ζυγαριά της δικαιοσύνης, που παραπέμπει στο νομικό της παρελθόν αλλά κυρίως στο αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης ενώ η οικολογική διάσταση περιέχεται στο σύμβολο της πόλης της Μαδρίτης (μια αρκούδα δίπλα σ’ ένα δέντρο). Ακόμα πιο καινοτόμα είναι η αντικατάσταση του κεντρικού συνθήματος από ένα επιφώνημα («¡Ay Carmena!»), το οποίο όμως παραπέμπει στον τίτλο του πασίγνωστου αντιφασιστικού τραγουδιού του ισπανικού εμφυλίου «¡Ay Carmela».
Θεωρώ ότι η καταξίωση της ευρηματικότητας και η εγκατάλειψη της σοβαροφάνειας εξακολουθούν να είναι ζητούμενα στην πολιτική επικοινωνία της Αριστεράς. Για να ευλογήσω ωστόσο και τα (τοπικά) μας γένεια, θα θυμίσω στους αναγνώστες ότι το, πανευρωπαϊκής πλέον εμβέλειας, σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ–PODEMOS–VENCEREMOS» γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 17 Νοέμβρη 2014, κατά την πορεία της επετείου του Πολυτεχνείου!
